Hof van Jaantje: Nieuwe bestemming voor een verloren hoekje

Voorjaar 2011 Spike en Spook

aan de wandel.

Een 'tsja-wat-moet-ik-er-mee-hoekje'

Zo'n hoekje in de tuin dat eigenlijk nergens bij hoort, met een verdwaalde roos en spontaan groeiende planten. Aan het eind van de heg, die dus eigenlijk twee struiken langer had moeten zijn. De roos en de heg stonden er al toen we huis en tuin betrokken en is een raar geval; maakt heel lange takken en krijgt dan een paar rode rozen. Niet echt een struik, niet echt een klimmer. Toch maar laten staan. Zelf tegen de muur een witte roos geplant, die eindeloos doorbloeit. Verder een tijdje lopen dubben wat ik nu toch met dat hoekje moest doen. Toen waaide de dakgoot van het overdekte terras eraf en zag ik later ergens een artikel over een wadi: een diepere plaats in de tuin waar het regenwater naar toe kan lopen en langzaam in de grond kan zakken. Idee! Die dakgoot hoeft niet terug, ik graaf het hoekje uit en laat een wadi-achtige vijver ontstaan met vochtminnende planten er omheen.

De spa erin!

Eerst alle planten die er spontaan waren gaan groeien eruit gespit: akelei, malva, hypericum, knikkende zegge...Alleen de rozen bleven staan, ja de rare rode ook. Flink gesnoeid, wie weet wordt het nog wat. Dan een gat gegraven, met de uitgegraven aarde rondom wat opgehoogd. Op de bodem kwam een laag zand, om de vijverfolie te beschermen tegen scherpe stenen e.d. die gaten kunnen veroorzaken. Dan een lapje folie eroverheen. De randen weggewerkt met de uitgegraven aarde en stenen. Het is de bedoeling dat de rand lekker begroeid raakt. Het vijvertje gevuld met water uit de regenput maar dat bleek achteraf onhandig en ook niet nodig.

Het voorlopige resultaat

Uit de tuin haalde ik hier en daar wat planten die

ik om de vijver heen plantte, ik moest dus óver het water heen in het hoekje manoeuvreren. Het is me gelukt, zonder nat te worden, maar zonder water was het een stuk makkelijker gegaan. Bovendien ging het de dagen erna flink regenen dus was het vijvertje zo ook wel vol gekomen. Uit de vijver haalde ik een paar slierten zuurstofplant. Tegen de muur had ik eerder al een paar stekken van de bonte klimop geplant. Het is nu nog een kale boel en het water is nog vrij troebel maar ik wacht geduldig af.

vergeten bollen

Ik had manlief narcissenbollen cadeau gedaan voor in zijn volkstuin maar hij was er niet toe gekomen om ze te planten. Ze lagen in februari nog net zo netjes in het tasje in zijn tuinhuisje als ze er in oktober in gekomen waren. Ze zagen er nog prima uit, begonnen een klein beetje uit te lopen maar waren niet beschimmeld of heel erg uitgedroogd. Ik heb ze thuis in de zinken teil geplant, maar kijken of ze zin hebben om nog te gaan groeien en bloeien. Misschien denken ze wel 'bekijk het maar, al die tijd genegeerd en nu nog gaan bloeien, daag!' Bovenop de bloembollen viooltjes geplant, is er in ieder geval al wat fleurigs te zien. Als de narcissen willen, kunnen ze er doorheen groeien en erboven gaan bloeien. Dat zou wel heel mooi zijn...