Geen kip te bekennen

Het weekend van De Nationale Tuinvogeltelling 2015, een stralende zaterdag en een kleddernatte zondag. Terwijl ik op zaterdagochtend de was vouw, gluur ik naar buiten, zijn er op deze mooie dag vogels in de tuin? Maar de net bijgevulde voederhuisjes blijven leeg. De mussen spelen verstoppertje in de heg, je hoort ons wel maar je ziet ons lekker niet! Een meeuw vliegt over, maar dat telt niet en ook onze drie kippen tellen niet mee. Met een kop thee ga ik buiten in 'het hokje' zitten, lekker in de zon. Misschien zie ik vanuit deze hoek nog wat vogels? Achterin de tuin vliegt snel iets de klimop in, een mus, roodborstje of een winterkoninkje? Bij de buren tjilpen de vogeltjes er vrolijk op los, in

Hof van Jaantje blijft het stil. De score blijft tot nu toe: 1 koolmees. 

Zaterdagmiddag even een uurtje in de tuin bezig geweest. Een bundel rietstengels geknipt en in de vijver gezet. Er is voor de komende week nachtvorst voorspeld en het riet voorkomt dat de vijver dichtvriest. Als het water langer dan een week bevroren is, stikken de vissen. Heb je een pompje in de vijver dan kan je die gewoon aanzetten en bevriest het water niet helemaal. Stel dat je vijver wel helemaal dichtgevroren is geraakt, dan kan je er makkelijk een wak in maken door er een pan heet water op te zetten. 

Nooit in het ijs hakken of met ander geweld een gat maken want de trillingen die dit veroorzaakt kunnen dodelijk zijn voor de vissen!

Helleborus oriëntalis voor de knipbeurt

Daarna het blad van de Helleborussen afgeknipt zodat de bloemknoppen alle ruimte hebben om te 

groeien en bloeien. Ik kreeg de neiging om lekker van alles af te knippen en op te ruimen maar nee, laat die beschermlaag nog maar even staan en liggen want het beschermt het jonge grut juist tegen vorst en winterse buien. 

Nog een Helleborus, na de knipbeurt

Natte boel in de tuin

Zondag één bui, die een hele dag duurde. Regen en natte sneeuw, of het nog niet nat genoeg is in de tuin. En nog steeds...geen kip te bekennen! Zelfs de trouwe tortelduifjes lieten zich dit weekend niet zien. Dus bleef de score van de tuinvogeltelling steken op 1 koolmees, niet de moeite waard om te registreren. 

Maandag. Ik sta aan de tafel een krat vol was te vouwen en ja hoor, koolmeesjes vliegen af en aan en een merelkoppeltje scharrelt rond op zoek naar lekkere hapjes. De tortels zullen straks ook wel weer hun vaste plekje in de pruimenboom opzoeken.